LM Plus Podcast

Sonja Masco uit Opwijk is 54 jaar, echtgenote van Luc, moeder van twee volwassen kinderen en sinds 2015 drager van de ziekte van Parkinson. Een ziekte waar je geen label op kunt plakken, al denken veel mensen snel aan de beefziekte. Wat ging er door Sonja bij het horen van de diagnose? Wat veranderde in haar leven en hoe nam ze de handschoen op?

Laurence Bauffe uit Zwevegem is leerkracht economie, partner van Mathieu, mama van Anaïs en Remi, en vooral een inspirator. Want hoewel Laurence al meer dan 13 jaar met een hardnekkige eetstoornis leeft, deelt ze haar pakkende verhaal met de wereld om het taboe te doorbreken en om lotgenoten te tonen dat een echt herstel geen utopie is.

Joke Massart uit Kersbeek-Miskom kreeg een aantal jaren geleden een kokende frietketel over zich heen. De fysieke gevolgen waren tweede- en derdegraadsbrandwonden aan haar gezicht, arm, buik en borst. De mentale weerslag kwam zo mogelijk nog harder aan. Maar stap per stap bereikte Joke een mijlpaal en ze is helemaal niet van plan om daar te stoppen. 

Jolien Couvreur en Pieter-Jan Batsleer boeken een verre reis om daarna aan hun kinderwens te beginnen. Maar Jolien lijdt aan endometriose en dat maakt het kinderverhaal moeilijker. Een miskraam, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, verschillende biochemische zwangerschappen, 2 ivf –pogingen, 7 terugplaatsingen. En toch blijft de hoop bestaan.

Céline De Vos wordt mama maar vraagt zich af waar die roze wolk blijft. En dat gevoel gaat van kwaad naar erger. Céline krijgt de diagnose postnatale depressie en zoekt samen met Matthias hulp om van dat slechte ik-gevoel een veel beter wij-gevoel te maken. Ze ontdekt de afdeling Moeder en baby van Karus en beseft na verloop van tijd dat het net de sterkste mama’s zijn die zich laten helpen.

Steffi Poriau beleeft niet de bevalling die ze had gewild. Ze krijgt haar weeën te vroeg en moet 40 uur lang alles uit de kast halen om haar zoon zo gezond mogelijk ter wereld te brengen. De angst en stress ontwikkelt zich uiteindelijk tot een postpartum psychose waarbij alles en iedereen moet wijken. Na een intense behandeling vindt Steffi uiteindelijk weer vaste grond onder haar voeten.

Michael Lievens heeft als kind loensende ogen en kijkt daarom ongewild anders naar de dingen. Het scheelzien is het topje van de ijsberg. Michael moet veel meer energie verbruiken dan iemand anders om alledaagse taken uit te voeren die anderen vanzelfsprekend vinden. Op een donker moment vindt hij een lichtpunt in visuele therapie en hij beslist om die ervaring te delen.

Op de middelbare school voelt Sam dat er iets niet klopt. Tijdens zijn hogere studies krijgt hij de tijd om uit te zoeken wat en ontdekt hij zijn plaats in de maatschappij. Maar de (weg naar de) transitie loopt niet vanzelfsprekend. Er is de wachttijd vol twijfel en onvrede met een depressie als gevolg. Maar soms is het voldoende als één iemand in je gelooft.

De jeugd van Kristof is zoals die van zoveel jongeren in Vlaanderen. Maar toch zorgen de puzzelstukjes uit zijn leven voor een verhaal vol onmacht, afhankelijkheid, isolatie en verdriet. Zijn drugsverslaving heeft een functie: omgaan met die etterende pijn uit zijn verleden. Maar centrum voor verslaafdenzorg Katarsis in Genk brengt verandering.

Jelle Verdijck heeft tijdens zijn jeugdjaren redenen genoeg om ongelukkig te zijn. Maar dat laat hij niet toe. Hij zet elke dag zijn masker van normale, gelukkige Jelle op. Zo lang als het kan. Rond zijn zestiende levensjaar doet hij een eerste poging tot suïcide, een hevig signaal dat leidt tot iets meer dan het huisje-tuintje-boompje-kindje-verhaal.